De Biljartclub geschiedenisBegin 1984 staken een paar Victoria Boys leden de koppen bij elkaar en besloten in teamverband te gaan biljarten. Helaas stond in het clubhuis een biljarttafel die zijn beste tijd had gehad dus ging men op zoek naar een betere. Bij een verhuurbedrijf in Harderwijk werd een tafel gehuurd voor de prijs van f 125,- per maand want geld voor aankoop was er niet.
In september 1984 werd het biljart geplaatst en in oktober ging de competitie met 20 leden van start. Voorzitter werd Helmich Hoegen Dijkhof, secretaris/wedstrijdleider Frans Strik en penningmeester Gerrit Tol. In de loop van het seizoen werd een naam voor de club gekozen: “BC de Victoriaan” opdat toch de link met Victoria Boys behouden werd.
Na 3 jaar op het huurbiljart gespeeld te hebben (het contract moest toen verlengd worden) vonden de leden de huur toch wel hoog. Er moest een actie op touw gezet worden om geld voor een eigen biljart te genereren. Eureka! Frans kwam op het idee een verloting te organiseren.
Aan een ring werden lootjes in envelopjes met de nummers 1 t/m 750 gehangen en degene die een lot kocht moest het getal dat hij trok in klinkende munt betalen, dus kon men zowel f 0,05 als f 7,50 moeten neertellen. Dit werd een groot succes en met dit geld en een lening via het bestuur van werd in september 1987 bij Biljartfabriek Wilhelmina in Amsterdam een prachtige biljarttafel besteld. Op 30 november werd deze geplaatst en in Sinterklaaspapier verpakt.
Toenmalig voorzitter Willem de Jager van Victoria Boys onthulde onder veel vrolijkheid het biljart en trok ook de prijzen van de verloting.
De lening werd, sneller dan verwacht, binnen twee jaar afgelost en toen dit gebeurd was schonk de biljartclub de tafel aan Victoria Boys.
In de jaren die volgden wist de biljartclub zich langzamerhand goed te redden door elk jaar (nu al 19 keer) een tien over roodtoernooi te organiseren. Het eerste jaar met één biljart maar door de grote deelname nu steeds met twee tafels. Aan dit toernooi nemen toch elk jaar gemiddeld zo’n 175 personen deel.
Maar, “de Victoriaan” hoort toch ook bij Victoria Boys en heeft in die twintig jaar ook leuke dingen met de gespaarde centjes gedaan, bijvoorbeeld de kinderen die naar Engeland gingen en nog niet de leeftijd hadden om iets bij te verdienen, een zakcentje (natuurlijk in Engelse ponden) mee te geven en die in een leuke surprise te verpakken.
Ook Victoria Boys werd niet vergeten. Als er al eens iets nodig was, bijvoorbeeld bij de verbouwing, en de club het nodig vond dat iets aangevuld moest worden, deed zij dit met veel plezier, want voor wat hoort wat!
In al die jaren zijn toch heel wat biljartvrienden de club ontvallen. Dit deed pijn maar de leden die hen gekend hebben bewaren fijne herinneringen aan de clubavonden met hen.
