Elke maandag verzamelde zich de afgelopen jaren zo’n dertien enthousiaste voetballers met een verstandelijke beperking op het kunstgrasveld van voetbalvereniging Victoria Boys. Daar, in het Apeldoornse Orderbos, werden oefeningen en partijtjes afgewerkt door spelers die, naast dat ze hun sport heel serieus namen, ook verschrikkelijk veel lachten. In shirtjes van Feyenoord, Ajax, het Braziliaanse nationale elftal en Oranje. Getraind door Jacco Zijp, maar er was ook altijd een begeleider aanwezig om de spelers en speelsters bij te staan.
Huub Verduyn begeleidde de G-voetballers de afgelopen tien jaar, maar stopt er nu echt mee. ,,Ik ga met pensioen en kan er niet altijd meer bij zijn. En dat kan niet bij deze groep, die moet stabiliteit in de begeleiding hebben’’, legt hij uit. ,,Ik zou twee jaar geleden al stoppen, maar door corona heb ik het nog even voortgezet, wilde ik de boel nog niet achter me laten.’’
Voldoening
Het gaf de Apeldoorner altijd veel voldoening om met de G-voetballers samen te werken. ,,Ik heb een familielid met een verstandelijke beperking en mijn zoon Bas is lichamelijk gehandicapt’’, verklaart Verduyn. ,,Hij kreeg 21 jaar geleden een auto-ongeluk en zit in een rolstoel. De wisselbokaal van de Scholierencross in Apeldoorn is toen naar hem vernoemd. Dus ik heb wel affiniteit met mensen met een handicap. Zeker omdat ze vaak het positieve in het leven zien.’’
Door zijn nakende afscheid lijkt er een einde te komen aan het G-voetbal bij Victoria Boys, na ongeveer dertig jaar. Het valt Verduyn zwaar. ,,Natuurlijk, dit is mooi werk, hoor. En we hebben net het kampioenschap mogen vieren, dat was heel leuk. Maar het is tijd voor iemand anders om de boel over te nemen. En dat is hard nodig, want de trainer kan dat niet alleen, je hebt echt mensen er omheen nodig. Om bij de trainingen op maandag aanwezig te zijn, zorgen dat het goed gaat met vervoer of andere zaken. Of soms alleen als luisterend oor voor die gasten.’’
Bovendien ben je als begeleider ook verantwoordelijk voor de contacten met andere verenigingen, de KNVB en eventuele nieuwe spelers of speelsters. ,,Je moet dan beoordelen of de nieuweling wel in de groep gaat passen en het proces niet verstoort. Dat luistert binnen deze groep heel nauw. Ik heb wel eens heel hard moeten zijn en spelers moeten teleurstellen.’’
En alles moet geregeld worden voor de wedstrijden op zaterdag, want het G-voetbalteam speelt in een echte competitie. En dan moet geregeld worden dat de spelers en speelsters bij Victoria Boys verzamelen, dat er vervoer is naar uitwedstrijden en alles is geregeld om te kunnen voetballen.
,,Daar gaat best veel tijd in zitten’’, geeft Verduyn toe. ,,Maar het is wel heel dankbaar werk. We zijn afgelopen seizoen kampioen geworden, de blijdschap was enorm. Ik hoop dat het nog even doorgaat, maar ik ben er bang voor. We zoeken al geruime tijd naar een opvolger, of het liefst twee mensen, maar die hebben zich nog niet gemeld. Ik heb er een hard hoofd in, want het blijkt overal een probleem te zijn om vrijwilligers te vinden.’’
